نام: عباس

کنيه: ابوالفضل،ابوفاضل؛

لقب:قمر بني هاشم، باب الحوائج، طيار،سقاو....،

تولد: 4شعبان سال 26هجري درمدينه؛

شهادت: محرم الحرام سال 61 هجري درکربلا،کنار نهر علقمه؛

پدر: حضرت علي (ع)؛

مادر: فاطمه کلابيه، معروف به ام البنين؛

سن مبارک: حدود 35؛

خليفه غاصب زمان به هنگام شهادت: يزيد بن معاويه لعنه الله عليه.

زورق نشين درياي بي کران علم

عباس درکودکي، زورق نشين درياي بي کرانه معرفت بود وبه سان ماه تابان ، از خورشيد وجود پدر نور مي گرفت. قمر بني هاشم همواره خود را بر ساحل درياي علوم و معارف مي ديد و با فراستي چشمگير و دقتي فراوان، خوشه چين خرمن حقايق ولايت بود. حضرت ابوالفضل از بلنداي بينش علمي حضرت علي(ع) بهره هاي بسياري برد، به گونه اي که پيشواي نخست شيعيان مي فرمايد: « ان ولدي العباس زُقَّ العلم زقا؛ همانا فرزندم عباس در کودکي علم آموخت و به سان نوزاد کبوتر که از مادرش آب و غذا مي گيرد، از من معارف فرا گرفت».(1)

آري، اين چنين حضرت علي(ع) با عبارتي کوتاه، بلنداي عظمت علمي فرزندش را توضيح مي دهد.

علي (ع)، ام البنين (ع) وفرزندشان عباس

1. حضرت علي(ع) به ام البنين فرمود:«نام طفل را چه گذاشتيد؟» ام البنين عرض کرد: من درهيچ امري برشما سبقت نگرفته و نمي گيرم. هر نامي که خودتان مايل هستيد، بر اوبگذاريد! حضرت علي(ع) فرمود:«من او را به اسم عمويم،«عباس »ناميدم».(2)

2. روزي از روزها حضرت علي(ع) فرمود:«ام البنين! فرزندت عباس نزد خداي تبارک وتعالي منزلتي عظيم دارد وخداي متعال درعوض دو دستش ، دوبال به او مرحمت خواهدکرد که با فرشتگان در بهشت پرواز کند.همان گونه که اين عنايت را به جعفر بن ابي طالب کرده است.» ام البنين با شنيدن اين بشارت ابدي و سعادت جاودانه، شادمان شد(3).

3.حضرت علي(ع) درشب نوزدهم ماه مبارک رمضان به ام البنين مي فرمايد: «درباره حضرت عباس(ع) به تو سفارش مي کنم که مبادا وي ، برادرش حسين را در روزي که ياور ندارد، فراموش کند»(4).

چرا به آن حضرت ، عباس گفته مي شد؟

 درمنتخب طريحي و ديگر کتاب ها ، دروصف حضرت اباالفضل آمده است : «کالجبل العظيم و قلبه کالطور الجسيم لانه کان فارسا هماما وبطلا ضرغاما و کان جسورا علي الطعين و الضرب في ميدان الکافر و الحروب.»

فرزند رشيد اميرالمؤمنين[علي (ع) ]در جنگ ها و غزوه ها با شجاعان عرب پنجه در مي افکند، داد مردانگي مي داد وجرئت و قوت را از حيدر کرار به ارث برده بود؛ پس به دليل عبوس بودن بر دشمنان وغيور و با صلابت بودن در ميدت هاي نبرد، عباس ناميده شد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: