آدمهای ساده را دوست دارم.
همان ها كه بدی هیچ كس را باور ندارند.
همان ها كه برای همه لبخند دارند.
همان ها كه همیشه هستند،برای همه هستند.
آدمهای ساده را باید مثل یك تابلوی نقاشی ساعتها تماشا كرد؛ عمر شان كوتاه است.
بس كه هر كسی از راه می رسد یا ازشان سوء استفاده می كند یا زمینشان میزند یا درس ساده نبودن بهشان می دهد.
آدم های ساده را دوست دارم. آن ها بوی ناب “ آدم ” می دهند...
نظرات شما عزیزان: